افزایش ۳۳ درصدی ابتلا به ایدز ناشی از روابط جنسی در ایران

به گفته حسن موسوی، رئیس دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی وزارت رفاه، ابتلا به ایدز از طریق روابط جنسی در دو سال گذشته ۳۳ درصد افزایش داشته است. او گفته است: «طبق تحقیقات از سال ۶۵ رشد سالانه ابتلا به ایدز ناشی از روابط جنسی ۱۲ درصد بوده است، اما رشد این بیماری در سال‌های ۹۰ و ۹۱ به ۳۳ درصد رسیده که این رشد قابل توجه و خطرناک است.»

این مقام مسئول شمار مبتلایان به ویروس اچ آی وی در ایران را بر اساس آمار رسمی ۲۷ هزار نفر خوانده و اضافه کرده است که روابط جنسی هنوز در ایران اولویت اول در ابتلا به بیماری ایدز نیست.

در مورد وضعیت دقیق بیماری ایدز در ایران آماری در دست نیست و آمارهای ارائه شده از سوی وزارت بهداشت نیز تنها به موارد ثبت شده در مراکز درمانی محدود می‌شوند. برخی از صاحب‌نظران بر این باورند که شمار ناقلان ویروس اچ آی وی در ایران ممکن است به ۱۲۰ هزار نفر برسد. به گفته این گروه برآورد می‌شود که ۷۵ درصد از مبتلایان به ایدز از بیماری خود آگاهی نداشته باشند.

آذرماه سال گذشته مرضیه وحید دستجری، وزیر پیشین بهداشت، احتمال داده بود که حدود ۹۳ هزار نفر در ایران مبتلا به بیماری ایدز باشند.

۷ استان پرخطر در زمینه ایدز

آخرین آمار رسمی ارائه شده از سوی دانشگاه‌های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی در مورد ایدز نشان می‌دهد که تا تاریخ فروردین ماه امسال نزدیک به ۹۰ درصد مبتلایان در ایران را مردان و ۱۰ درصد را زنان تشکیل می‌داده‌اند.

حدود ۵۰ درصد از این افراد را جوان‌های ۲۵ تا ۳۶ ساله تشکیل می‌دهند.

تزریق با سرنگ‌های مشترک در میان معتادان، رابطه جنسی، دریافت خون و فراورده‌های خونی آلوده به ویروس و انتقال ویروس از مادر به کودک در آمارهای رسمی به ترتیب مهمترین عوامل ابتلا به ایدز در ایران نام برده می‌شوند.

در چند سال گذشته اما کارشناسان نسبت به افزایش رشد ابتلا به ایدز از طریق رابطه جنسی هشدار داده و آن را نگرا‌ن‌کننده خوانده‌اند. در این میان آمارها حکایت از آن دارند که در فاصله سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ شمار زنان مبتلا به ایدز از ۵ درصد به ۹ درصد افزایش داشته است.

اردیبهشت ماه امسال محمد‌مهدی گویا، رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیردار،استان‌های مازندران، کرمانشاه، فارس، هرمزگان، خراسان رضوی، اصفهان و تهران را استان‌های پرخطر در زمینه ایدز معرفی کرد.

او همزمان نسبت به کم بود شمار مراکزی که می‌توانند به "افراد دارای رفتارهای پرخطر" کمک کنند، هشدار داده و گفته بود که برای فعال‌ترشدن این گونه مراکز به نیروی انسانی و تجهیز مراکز بهداشتی نیاز است.