دعوت کانون نویسندگان ایران به گسترش اعتراض‌ها علیه سانسور
۱۳۹۲ آذر ۹, شنبه
کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای به مناسبت ۱۳ آذر، "روز مبارزه با سانسور"، از ادامه سانسور دولتی در ایران انتقاد کرده و راه برچیدن آن را "گسترش" این اعتراض‌ها و "هم‌سو کردن" آنها دانسته است.
کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۸۷ روز ۱۳ آذرماه را به یاد محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، دو نویسنده عضو این کانون، "روز مبارزه با سانسور" نامگذاری کرد. این دو نویسنده در آذرماه سال ۱۳۷۷ در جریان "قتل‌های زنجیره‌ای" کشته شدند.
در بیانیه کانون نویسندگان آمده است، در یک سال گذشته نویسندگان و هنرمندان بسیاری در مخالفت با سانسور سخن گفتند یا نوشتند و میزان اعتراض و انتقاد به سانسور به مراتب بیشتر از سال‌های گذشته بود. اثرات آن را می‌توان در واکنش‌های متولیان دولت جدید مشاهده کرد.
به گفته کانون نویسندگان، «وزیر ارشاد در شروع کار خود به صف منتقدان سانسور پیوست و با این کار نشان داد که ادامه‌ی سانسور به شکل موجود برای حاکمیت بسیار سخت شده است.»
این نهاد قدیمی نویسندگان ایران در ادامه بیانیه خود آورده است: «گرچه به زودی معلوم شد که ژست انتقادی ایشان نمایشی بیش نیست، با این حال با برخاستن صدای انتقاد از تریبون دولتی، آواهای در گلو مانده‌ی بیشتری در جامعه طنین‌انداز شد.»
این بیانیه به گزارش‌ها و مقاله‌‌ها و مصاحبه‌‌ها در باره‌ی سانسور اشاره کرده که در یک سال گذشته در نشریاتی به چاپ رسید که تا پیش از این حتی واژه‌ی سانسور را به کار نمی‌بردند. کانون نویسندگان هم‌چنین نامه‌ی سرگشاده‌ی دویست و چهار نویسنده به وزیر ارشاد را یادآوری کرده که امضاکنندگان آن پیشنهاد داده بودند مجوز کتاب برداشته شود و نویسندگان مسئولیت عبور از ضوابط سانسور را خود به عهده بگیرند.
به اعتقاد کانون نویسندگان، این اعتراض‌ها و انتقادها دستاورد داشته و توانسته جلوی پیشروی بیشتر سانسور دولتی را بگیرد، «اما هنوز در بر همان پاشنه می‌چرخد و همچنان آثار نویسندگان و هنرمندان و صداهای دیگر سانسور می‌شود؛ همچنان کتاب‌ها با تیراژهای نازل چاپ می‌شود و سینماها خالی‌تر ، تئاتر از نفس‌افتاده‌تر، موسیقی کم‌نواتر، و... سانسور از اعتبار هنر و ادبیات نزد مردم به شدت کاسته است.»
کانون نویسندگان تنها راه برداشتن "سایۀ سنگین سانسور از سر هنر و ادبیات و کنار زدن این پدیدۀ شوم از جامعه" را "گسترش و هم‌سو کردن اعتراض‌ها" دانسته و نوشته است: «۱۳ آذر روز چنین کاری است. روزی که صداهای اعتراض به هر نوع سانسور، طلب آزادی بیان بی‌هیچ حصر و استثنا را به فریادی یگانه مبدل می‌کند. ۱۳ آذر روز "نه" به سانسور، "آری" به آزادی بیان است.»
"نویسنده ممنوع‌القلم نداریم"
سانسور آثار نویسندگان و روزنامه‌نگاران در ایران همواره وجود داشته اما در هشت سال دوره ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد بسیار شدت یافت. طوری که آثاری بسیاری از اهل قلم، از جمله آثاری که پیشتر چاپ شده بودند، از انتشار و یا تجدید چاپ بازماند.
با این‌حال بهمن دری اخوی، معاون فرهنگی وزارت ارشاد در آخرین دوره‌ی احمدی‌نژاد با ادعای اینکه در ایران "ممنوع‌القلم" وجود ندارد، وجود سانسور دولتی را انکار کرده است.
معاون فرهنگی وزارت ارشاد احمدی‌نژاد به خبرگزاری فارس گفته است، «حتی ما بسیاری را داشتیم که معاند انقلاب بودند که از طریق ناشران مجوز چاپ کتاب‌هایشان اخذ شده است. حتی کانون نویسندگان در تبعید داریم که با انقلاب میانه خوبی ندارند کتاب‌های آنها در حال حاضر به چاپ‌های دوم و سوم رسیده است.»
اظهارات بهمن دری اخوی در پاسخ به بخشی از سخنان حسن روحانی، رئیس جمهور، در گزارش صد روزه اوست که به "حلّ مسأله ممنوع‌القلم بودن برخی نویسندگان در داخل کشور" اشاره داشت.
هرچند ممکن است عنوان "نویسنده ممنوع‌القلم" در دفاتر نهادهای حکومتی ایران یافت نشود، اما آثار بسیاری از نویسندگان، حتی عطالله مهاجرانی، وزیر فرهنگ و ارشاد دولت خاتمی در دوره هشت ساله ریاست جمهوری احمدی‌نژاد جزو آثار ممنوع‌الانتشار بودند.
علاوه بر آن حسن روحانی در گزارش صد روزه خود با اذعان به سانسور دولتی در ایران و لطماتی که این کار به فرهنگ کشور می‌زند حاکمیت را فراخواند که به اهل قلم و فرهنگ‌سازان جامعه اعتماد کند و بساط سانسور دولتی را برچیند.