1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Τέταρτο μέρος: Μ – Ρ

Γιάννης Παπαδημητρίου18 Δεκεμβρίου 2013

Μεσογειακά προϊόντα - Ρωσία

https://p.dw.com/p/1Abst
Εικόνα: Louisa Gouliamaki/AFP/Getty Images

Μεσογειακά προϊόντα: Η ελληνική προεδρία του 1983 προώθησε με επιτυχία την τροποποίηση του κοινοτικού κεκτημένου για τα μεσογειακά προϊόντα (νωπά οπωροκηπευτικά και ελαιόλαδο) με βάση τις σχετικές προτάσεις που είχε υποβάλει η Κομισιόν το 1981. Η ρύθμιση αυτή ήταν απαραίτητη, για να υλοποιηθεί η επικείμενη «ιβηρική διεύρυνση» της ΕΟΚ με την ένταξη της Ισπανίας και της Πορτογαλίας το 1986.

Μόνιμη Προεδρία του Συμβουλίου: Καθιερώθηκε με τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου («πρόεδρος της ΕΕ») ορίζεται από τα κράτη-μέλη για δυόμισι χρόνια. Ο πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου Χέρμαν φαν Ρόμπεϊ εξελέγη στο αξίωμα αυτό τον Δεκέμβριο του 2009 και επανεξελέγη το 2012 για δεύτερη θητεία, που ολοκληρώνεται στις 30.11.2014. Κάποιοι πρότειναν να καταργηθεί η εκ περιτροπής εξαμηνιαία προεδρία, καθώς οι αρμοδιότητές της θα περνούσαν στον πρόεδρο της ΕΕ. Για λόγους ισορροπιών μεταξύ των θεσμικών οργάνων και κυρίως για να μην αποδυναμωθεί ο ρόλος της Κομισιόν, επικράτησε τελικά η αντίθετη άποψη: η εκ περιτροπής προεδρία διατηρείται, έστω και αν αποδυναμώνεται.

Στη Σύνοδο Κορυφής της Ρόδου η ελληνική προεδρία του 1988 έθεσε για πρώτη φορά το αίτημα για μία ευρωπαϊκή νησιωτική πολιτική
Στη Σύνοδο Κορυφής της Ρόδου η ελληνική προεδρία του 1988 έθεσε για πρώτη φορά το αίτημα για μία ευρωπαϊκή νησιωτική πολιτικήΕικόνα: picture-alliance/akg
Η έναρξη του πολέμου στο Ιράκ το 2003 συνέπεσε χρονικά με την ελληνική προεδρία
Η έναρξη του πολέμου στο Ιράκ το 2003 συνέπεσε χρονικά με την ελληνική προεδρίαΕικόνα: picture-alliance/dpa

Νησιωτική πολιτική: Στη Σύνοδο Κορυφής της Ρόδου η ελληνική προεδρία του 1988 έθεσε για πρώτη φορά το αίτημα για μία ευρωπαϊκή νησιωτική πολιτική, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ιδιαίτερες ανάγκες των νησιών (π.χ. γεωγραφική απομόνωση, υψηλό κόστος μεταφορών, έλλειψη οικονομιών κλίμακας). Έκτοτε, η επίκληση της «νησιωτικότητας» οδήγησε κατά καιρούς σε ευνοϊκές ρυθμίσεις, αλλά όχι και σε μία συνολική ευρωπαϊκή πολιτική για τις νησιωτικές περιοχές. Η ανάδειξη της «νησιωτικότητας» αναμένεται να απασχολήσει την ελληνική προεδρία στο α΄ εξάμηνο του 2014.

Οπτικοακουστική πολιτική: Προτεραιότητα της ελληνικής προεδρίας του 1988. Στόχος της ήταν η διασφάλιση της ενιαίας οπτικοακουστικής αγοράς με ελεύθερη διακίνηση προγραμμάτων στην ΕΕ, η υιοθέτηση του ευρωπαϊκού τηλεοπτικού συστήματος υψηλής ευκρίνειας, καθώς και η προώθηση της πρώτης κοινοτικής οδηγίας για την «Τηλεόραση χωρίς σύνορα», η οποία τελικά ψηφίστηκε το 1989.

Πακέτο Cockfield: Δέσμη προτάσεων για την ολοκλήρωση της «ενιαίας εσωτερικής αγοράς» με έμφαση στην κατάργηση διασυνοριακών ελέγχων και εμπορικών φραγμών, καθώς και στην εναρμόνιση της φορολογίας (και κυρίως του ΦΠΑ) στα κράτη-μέλη, που παρουσίασε το 1985 ο τότε αντιπρόεδρος της Κομισιόν και πρώην υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας Φράνσις Άρθουρ Κόκφιλντ. Η ελληνική προεδρία στο β΄ εξάμηνο του 1988 προώθησε αρκετές από τις προτάσεις του «πακέτου Κόκφιλντ», ωστόσο η εναρμόνιση φορολογικών διατάξεων προσέκρουσε στις διαφωνίες των κρατών-μελών.

Πόλεμος στο Ιράκ: Στρατιωτική επιχείρηση των Αμερικανών και των συμμάχων τους στο Ιράκ με στόχο την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν. Άρχισε στις 20.3.2003 κατά τη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας, προκαλώντας βαθιά ρήξη στην «Ευρώπη των 15» και καταδεικνύοντας την αδυναμία της Ευρώπης να συμφωνήσει σε μία ενιαία εξωτερική πολιτική. Πάντως η ελληνική προεδρία κατέβαλε σημαντική και, κατά γενική ομολογία, επιτυχή προσπάθεια να αποτρέψει τα χειρότερα και να προωθήσει στο μέτρο του δυνατού την τρέχουσα ατζέντα.

Ρωσία: Η υπογραφή Συμφωνίας Εταιρικής Σχέσης και Συνεργασίας ανάμεσα στην «ΕΕ των 12» και τη Ρωσία στη Σύνοδο της Κέρκυρας (24.6.1994) ήταν μία από τις επιτυχίες της ελληνικής προεδρίας στο α΄ εξάμηνο του 1994. Στην Κέρκυρα ο πρόεδρος της Ρωσίας Μπόρις Γιέλτσιν έκανε λόγο για «ιστορική συμφωνία», με την οποία η Μόσχα γίνεται «ισότιμος εταίρος» της ΕΕ. Την αναβάθμιση των σχέσεων με τη Μόσχα επεδίωξε και η ελληνική προεδρία του 2003, θεσπίζοντας μόνιμο Συμβούλιο Συνεργασίας ΕΕ-Ρωσίας.