Πέμπτο μέρος: Σ – Τ

Στρατηγική (Ατζέντα) της Λισαβόνας: Διακήρυξη των Ευρωπαίων ηγετών στη σύνοδο κορυφής της Λισαβόνας τον Μάρτιο του 2000, κατά την οποία η ΕΕ θα γινόταν ως το 2010 «η πιο ανταγωνιστική οικονομία της γνώσης στον κόσμο». Περιελάμβανε νομοθετικά μέτρα και ανταλλαγές βέλτιστων πρακτικών για την ανάπτυξη και την απασχόληση με έμφαση σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τόνωση της έρευνας και της επιχειρηματικότητας, αλλά και ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής. Αποτελούσε κύρια προτεραιότητα της ελληνικής προεδρίας του 2003 και κορυφαίο θέμα στο Εαρινό Συμβούλιο (20.3.2003), αλλά πέρασε σε δεύτερη μοίρα λόγω του πολέμου στο Ιράκ.

Συμβιβασμός των Ιωαννίνων: Απόφαση των υπ. Εξωτερικών της ΕΕ κατά τη συνάντησή τους στα Ιωάννινα στις 29.3.1994, με την οποία διευκολύνεται η λήψη αποφάσεων με ειδική πλειοψηφία μετά την ένταξη Αυστρίας, Σουηδίας, Φινλανδίας και Νορβηγίας. Θεωρείται επιτυχία της τότε ελληνικής προεδρίας. Στη συνέχεια η συμφωνία τροποποιήθηκε μερικώς, καθώς η Νορβηγία ακύρωσε την προσχώρησή της στην ΕΕ μετά από δημοψήφισμα.

Συμβούλιο Υπουργών Τουρισμού: Συνεδρίασε επισήμως για πρώτη φορά στις 14.12.1988 με πρωτοβουλία της ελληνικής προεδρίας και προεδρεύοντα τον αναπληρωτή υπουργό Εθνικής Οικονομίας Νίκο Σκουλά. Στη Σύνοδο της Ρόδου τα κράτη-μέλη συμφώνησαν να ανακηρυχθεί το 1990 «έτος τουρισμού»- απόφαση με ιδιαίτερη συμβολική σημασία, καθώς, από τις αρχές της δεκαετίας, η Ευρώπη είχε χάσει 10% από το μερίδιό της στην παγκόσμια αγορά τουρισμού. Πάντως, σε ψήφισμά του τον Δεκέμβριο του 1990, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέφρασε τη λύπη του για «έλλειψη υποστήριξης» από τα κράτη-μέλη κατά την υλοποίηση του «έτους τουρισμού».

Σύνοδος Κορυφής της Κέρκυρας: Σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τον Ιούνιο του 1994 κατά τη λήξη της ελληνικής προεδρίας. Στην Κέρκυρα υπεγράφη η Πράξη Προσχώρησης της Αυστρίας, της Σουηδίας, της Φινλανδίας και της Νορβηγίας, καθώς και συμφωνία εταιρικής σχέσης μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Σύνοδος Κορυφής της Ρόδου: Σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κατά τη λήξη της ελληνικής προεδρίας του 1988 στο Κάστρο των Ιπποτών της Ρόδου. Επισκιάστηκε από πολυάριθμα δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου για την ιδιωτική ζωή του τότε πρωθυπουργού Α. Παπανδρέου, καθώς και για τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας, η οποία θα έφτανε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας το 1989. Κύρια θέματα της συνόδου, που έληξε χωρίς θεαματικά αποτελέσματα, ήταν η προετοιμασία της ενιαίας αγοράς, η προστασία του περιβάλλοντος, ο τουρισμός και ο πολιτισμός.

«Σχέδιο Γκένσερ- Κολόμπο»: Σχέδιο για την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης που παρουσίασαν το 1981 οι υπουργοί Εξωτερικών της Γερμανίας και της Ιταλίας Χανς Ντίτριχ Γκένσερ και Εμίλιο Κολόμπο. Προέβλεπε, μεταξύ άλλων, την απλοποίηση της λήψης αποφάσεων με ενισχυμένη πλειοψηφία και την ενίσχυση του Ευρωκοινοβουλίου. Εγκρίθηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Στουτγάρδης στις 18.6.1983 («Πανηγυρική Διακήρυξη για την ΕΕ») και απασχόλησε την ελληνική προεδρία το 1983, αλλά υποβαθμίστηκε λόγω διαφωνιών ανάμεσα στους «ισχυρούς» της Ευρώπης. Πάντως το «σχέδιο Γκένσερ-Κολόμπο» έδωσε σημαντική ώθηση στις διαπραγματεύσεις για τη νομισματική ένωση και τη Συνθήκη του Μάαστριχτ.

Τραπεζική ένωση: Κύρια προτεραιότητα της ελληνικής προεδρίας για το α΄ εξάμηνο του 2014. Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2014 τα κράτη-μέλη συμφωνούσαν καταρχήν στη σύσταση ενός πανευρωπαϊκού μηχανισμού για την ανακεφαλαιοποίηση και εκκαθάριση των «συστημικών» τραπεζών που αντιμετωπίζουν προβλήματα, αλλά εξακολουθούσαν να διαφωνούν για τις λεπτομέρειες του σχεδίου. Επιπλέον η Ελλάδα αναμένεται να θέσει το ζήτημα της από κοινού εγγύησης ή προστασίας των καταθέσεων στην ευρωζώνη, ώστε να αποφευχθεί ένα «τραπεζικό ντάμπινγκ» εις βάρος χωρών που βρίσκονται σε κρίση.