وداع با ادواردو گالیانو، ذهن هوشیار آمریکای لاتین
روز سهشنبه، یک روز پس از درگذشت ادواردو گالیانو، نویسنده و روزنامهنگار برجسته اوروگوئهای، مراسم وداع با او در پارلمان این کشور برگزار میشود. "رگهای باز آمریکای لاتین" از جمله آثار معروف گالیانو است.
ادواردو گالیانو، نویسنده، منتقد و روزنامهنگار صاحبنام اهل اوروگوئه و از روشنفکران معروف آمریکای لاتین، روز دوشنبه (۱۳ آوریل/ ۲۴ فروردین) در سن ۷۴ سالگی در زادگاهش مونتهویدئو درگذشت. او مدتها بود که از بیماری سرطان ریه رنج میبرد و به ویژه در ماههای اخیر بهندرت در انظار عموم دیده میشد.
گالیانو در سپتامبر سال ۱۹۴۰ در مونته ویدئو، پایتخت اوروگوئه، در خانودهای اروپاییتبار از قشر متوسط متولد شد و در نشریات چپ این کشور، از جمله به عنوان سردبیر، فعالیت داشت. در سال ۱۹۷۳ در پی کودتایی نظامی در اوروگوئه مدتی در زندان به سر برد و پس از آزادی ناچار به گریز از کشورش شد.
گالیانو در سال ۱۹۷۶ به اسپانیا تبعید شد و تا پایان دیکتاتوری نظامی در اوروگوئه در سال ۱۹۸۵ در آنجا به سر برد. در همان دوران بود که او سهگانه معروف خود را نوشت که "حافظه آتش" نام دارد. او اما در سال ۱۹۷۱ با انتشار اثر تحقیقاتی خود "رگهای باز آمریکای لاتین" به شهرتی جهانی دست یافت. این اثر تاریخ ۵۰۰ ساله استثمار کشورهای آمریکایی جنوبی توسط اروپا و ایالات متحده آمریکا را مورد بررسی قرار میدهد.
"رگهای باز آمریکای لاتین" که به زبانهای گوناگونی ترجمه و منتشر شده است، در پی روی کار آمدن خونتای نظامی در اوروگوئه و دیگر کشورهای آمریکای لاتین از جمله آرژانتین و شیلی ممنوع گردید. جالب توجه آنکه هوگو چاوز (راست)، رئیسجمهور فقید ونزوئلا، در سال ۲۰۰۹ در دیداری که با باراک اوباما، رئیسجمهور آمریکا داشت، این کتاب را به وی هدیه داد.
برجسته شدن این کتاب در دیدار اوباما و چاوز سبب شد که "رگهای باز آمریکای لاتین" به سرعت در صف کتابهای پرفروش شرکت اینترنتی آمازون قرار گیرد و تنها در طی چند ساعت از مکان ۶۰۲۸۰ به رده هفتم در ردهبندی کتابهای پرفروش این شرکت صعود کند.
ناگفته نماند که باراک اوباما در دیدار خود با هوگو چاوز اذعان داشته بود که با این اثر گالیانو که تا کنون جوایز متعددی بهدست آورده، ناآشنا بوده است.
گالیانو در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا در باره شرکت باراک اوباما در این انتخابات گفته بود: «در آیندهای نزدیک، کاخ سفید خانه باراک اوباما خواهد بود. اما این کاخ سفید بهدست بردگان سیاه و سفید ساخته شده است. و من میخواهم، من امیدوارم، که او هرگز، هرگز این را فراموش نکند.»
یکی دیگر از علاقههای گالیانو به ورزش فوتبال بود. او چون بسیاری از پسران جوان آمریکای لاتین این رویا را در سر میپروراند که به بازیکنی حرفهای بدل شود. این رویا تحقق نیافت، اما عشق گالیانو به فوتبال پایدار ماند و او حتی مقالات و کتابی در باره ورزش مورد علاقهاش منتشر کرد.
یکی از ستارگانی که مورد ستایش گالیانو قرار داشت، پله (چپ)، مروارید سیاه برزیل و اسطوره بزرگ عالم فوتبال بود. گالیانو در وصفی شاعرانه درباره او گفته بود: «مایی که این خوشبختی را تجربه کردهایم که بازی پله را ببینیم، هدیهای دریافت کردهایم که زیبایی آن نادر است. لحظاتی که آنقدر شایستهی آناند که جاودانی خوانده شوند، به طوری که انسان فکر میکند، جاودانگی واقعا وجود دارد.»
گالیانو سالهای زیادی با سرطان ریه دست و پنجه نرم کرد. او در سال ۲۰۰۷ میلادی تحت عمل جراحی موفقیتآمیزی قرار گرفت و توانست گامی در راه مبارزه با این بیماری بردارد، اما سرانجام در روز ۱۳ آوریل ۲۰۱۵ بر اثر سرطان ریه چشم از جهان فرو بست.